Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

Κυπριακές Αερογραμμές, εξήντα επτά χρόνια πριν, «και διηγώντας τα να κλαις»…

  Το βάπτισμα του πυρός  με το πρώτο Douglas DC-3
Σε λίγες μέρες μια σημαδιακή ημερομηνία  σηματοδοτεί τα  67 χρόνια μιας λαμπρής ιστορίας των Κυπριακών Αερογραμμών.
Το πρώτο
 «σήμα κατατεθέν»
με του λέοντες
της αποικιακής κυβέρνησης
Ήταν  Δευτέρα 19 Απριλίου 1948 όταν το ένα από τα τρία αρχικά αεροσκάφη τύπου Douglas DC-3, 21 θέσεων έκανε την πρώτη του παρθενική γραμμή σε Αθήνα και Λονδίνο. Οι πρώτες πτήσεις  εγίνοντο  από την Λευκωσία προς Αθήνα, Λονδίνο, Βηρυτό, Κάιρο, Χάιφα, Κωνσταντινούπολη, Αλεξάνδρεια και Ρώμη. Μέσα στα επόμενα 3 χρόνια, καθώς η επιβατική κίνηση και τα έσοδα της εταιρίας αυξάνονταν, εισήχθησαν στο στόλο ακόμα 3 Douglas DC-3, καθώς και 6 νέοι προορισμοί προς Χαρτούμ (μέσω Ουάντι Χάιφα), Κουβέιτ, Μπαχρέιν, Βαγδάτη, Λίντα και Αμμάν. 
Ο λεμεσιανός Ανδρέας Αραούζος,
ο οραματιστής της αεροπορικής
σύνδεσης της Κύπρου
με τον έξω κόσμο.
Μακάριος τον έκανε
πρώτο υπουργό Εμπορίου
 με την ανεξαρτησία 
της  Κύπρου.
Ένα ενδιαφέρον αλλά και γλαφυρό δημοσίευμα στην εφημερίδα Χρόνος της Λεμεσού ημερομηνίας 17 Απριλίου 1948 μας περιγράφει μια σύντομη πτήση γνωριμίας που οργάνωσαν οι Κυπριακές Αερογραμμές για δημοσιογράφους και άλλους εκλεκτούς προσκεκλημένους το Σάββατο 10 Απριλίου 1948.
Υπογράφεται από τον ΔΗΜ που δεν είναι άλλος από τον εκδότη της εφημερίδας Δημητρό Δημητριάδη- Ντόριαν και λέει τα εξής κάτω από τον τίτλο «Ένα εναέριο ταξίδι» :
 «Με τον κίνδυνο να  μη  χαρακτηρισθώμε  ως οπισθοδρομικοί, γιατί την εποχή της εναερίου συγκοινωνίας που προετοιμάζει πολύ σύντομα την εναέριο βολίδα  δεν είχαμε δεχθεί  ακόμη το βάπτισμα τού  αέρος, το περασμένο Σάββατο εδεχόμεθα το βάπτισμα, σ ένα μεγαλόπρεπες  δικινητήριο «Ντούγκλας» της Κυπριακής  Εταιρείας αεροπορικών γραμμών το οποίο έθεσε στη διάθεση του δημοσιογραφικού κόσμου η Εταιρεία, μέσον του αντιπροσώπου της στη Λευκωσία, του φίλου συμπολίτη μας Αντρέα Αραούζου ο οποίος-και λίγοι θα το ξεύρουν αυτό-σε στιγμές ευτυχούς εμπνεύσεως, ήταν ένας εξ εκείνων που συνελάμβαναν το μεγάλο σχέδιο να συνδέσουν αεροπορικώς το Λονδίνο με την Κύπρο, με τον σχηματισμό μιας Κυπριακής  Αεροπορικής  Εταιρείας.  
 
Το αεροσκάφος  «Σαλαμίς» 
πετά πάνω από την Κερύνια
Αν αρχίσωμε  όμως να περιγράφρωμε την εναέρια αυτή πτήση έπειτα που το ταξίδι με τα αεροπλάνο κατήντησε  το κοινότερο πράγμα, υπάρχει φόβος  πάλι να θεωρηθούμε ως οπισθοδρομικοί και γι αυτό θα το αποφύγωμε. Θα γράψωμε μόνο λίγα λόγια από καθήκον προς τους  ευγενείς κυρίους που μας ανέβασαν  7000 χιλ. ποδών για ν ακούσουν τις εντυπώσεις  μας.
Οι εντυπώσεις μας,   λοιπόν αυτές  ήταν εξαίρετες  από κάθε άποψη. Γιατί δεν είναι  μικρό πράμα να διανύσεις  πάνω από την  Κύπρο 165 μίλια, με ταχύτητα που έφτασε τα 170 μίλια και εις  ένα ύψος που πέρασε  τις 7000 πόδια, να περνάς μέσα από τα   σύννεφα και να τα βλέπεις  σαν καπνό του
Από τις πρώτες
διαφημίσεις των
Κυπριακών Αερογραμμών
τσιγάρου  να έχης οπτικά την μεγαλείτερη απόλαυση με τους   ιρι­δισμούς  όλων των  χρωμάτων  που   παίζουν κάτω στη γή, κι αυτά όλα  να τα απολαμβάνεις καθισμένος σε  μια αναπαυτικώτατη   πολυθρόνα, να καπνίζεις,. να σερβίρεσαι μπύρα κ' εκλεχτούς  μεζέδες, κι' άφοβα  και ξέγνοιαστα  να κουβεντιάζεις  και να κινείσαι σα .να βρίσκεσαι σ' ένα φιλικό σου, σαλόνι και περνά ένα ωραίο πρωινό.
Όταν βρέθηκα κάτω στη γη τδ πρώτο συναίσθημα που  είχα ήταν :
Κρίμα να μη βρίσκομαι και πάλι στα σύννεφα. Να μη διαρκούσε αυτό τδ ταξίδι όχι  μιαν αλλά έντε­κα ώρες, τόσες που χρειάζονται για να πάει κανείς στο Λονδίνο και ν' απολαύσει όχι μόνον την Αγγλική Πρωτεύουσα αλλά και το τα­ξίδι που θα κάμεις για να φτάσεις ως εκεί.
Και από τις πρώτες
ετικέτες των αποσκευών
Κι' όμως υπάρχουν ακόμη  άνθρωποι -οπισθοδρομικοί ή  δειλοί δεν ξεύρω - που θεωρούν  το εναέριο ταξίδι ως  ένα μεγάλο  κατόρθωμα. Αυτό το άντε λήφθηκα από τις πε­ρίεργες ερωτήσεις που  μ' εκεραυνοβόλησαν οι διάφοροι φίλοι και γνώριμοι μου  όταν άκουσαν  πως «πέταξα μ' αεροπλάνο», τους συμ­βουλεύω να επιχειρήσουν έστω κι ένα σύντομο ταξίδι  μ ένα αερο­πλάνο της «Κυπριακής  Εταιρείας  Αεροπορικών Γραμμών». Ν’ αντικρύσουν τους  ευγενικού; κ' επιδέ­ξιους πιλότους της που σου  εμπνέουν σιγουριά   κ' εμπιστοσύνη, το κομφόρ που σου παρέχουν τ' αερο­πλάνα της με  τα 21 αναπαυτικά των καθίσματα,  το μπαρ κι όλες τις ευκολίες για ένα άνετο κι ασφαλές ταξίδι, και ασφαλώς θα με θυμηθούνε.
Πέντε χρόνια μετά,  
στις 18 Απριλίου  1953
 σε συνεργασία με την ΒΕΑ 
και την BOAC ξεκινούν
 οι πτήσεις  με τα αεριωθούμενα
 Vickers Viscount 701


Τότε θα δουν ότι, αν δεν είναι αναχρονιστικό να ταξιδεύει κανείς  με άλλο μέσο, ένα εναέριο ταξίδι όμως  δεν είναι και τόσο δύσκολο ή επικίνδυνο όπως τυχόν θα το φαντάζονται.»

  




  


                            


  


Δεν υπάρχουν σχόλια: